Dr. Atomik – Reptiles

Home » Dr. Atomik – Reptiles
dr. atomik reptiles

Κυκλοφόρησε από τη νεοσύστατη Greek Crisis Records, το άλμπουμ Reptiles, των Dr. Atomik.

To εξαιρετικό δεύτερο άλμπουμ, ενός γκρουπ ανήσυχων μουσικών που εκδίδεται σε ανήσυχους καιρούς. Όσοι περιμένουν ν’ ακούσουν τη συνέχεια του ντεμπούτου τους που με τίτλο τ’όνομά τους είχε κυκλοφορήσει το 2007 από τη Hitch-Hyke, θα εκπλαγούν: Οι εκφραστικές τους ανάγκες τους έχουν εδώ και καιρό οδηγήσει μακριά από τη μινιμαλιστική “δυό-μουσικοί-κι-ένα-λάπτοπ” δημιουργική εκείνη περίοδο…

Οι Dr. Atomik στο Reptiles είναι οι:

Αντώνης Λιβιεράτος (Κεφάλαιο 24/ Chapter 24, Αντώνης Λιβιεράτος, Sigmatropic, Illegal Operation) στα πλήκτρα, τη φωνή, την φυσαμόνικα και (περιστασιακά) στη δεύτερη κιθάρα και στο μπάσο.
Άδωνις Γουλιέλμος (Cosmic Teds, Rockin’ Bones, The Swing Shoes) στις κιθάρες.
Γιάννης Τρυφερούλης (Sigmatropic, Γενιά του Χάους, Low Noise) στα τύμπανα και
Βαγγέλης Μπουλουχτσής (Κεφάλαιο 24/ Chapter 24, ΟΜΜΑ) στο μπάσο.

Σε μια περίοδο κατά την οποία συχνά απομιμήσεις χαιρετίζονται ως καινοτομίες, το “Reptiles” διαθέτει εκείνο το βασικό συστατικό που κάνει τα άλμπουμ ν’ αντέχουν στον χρόνο: Το εξαιρετικό πρωτότυπο υλικό. Όλοι οι στίχοι και η μουσική των εννέα απ’ τα δώδεκα κομμάτια του “Reptiles” φέρουν την υπογραφή του Αντώνη Λιβιεράτου, ενός μουσικού που θεωρεί τον εαυτό του περισσότερο συνθέτη και στιχουργό παρά εκτελεστή ή frontman. Στη σύνθεση των τριών υπολοίπων αφήνουν τη σφραγίδα τους και οι λοιποί Dr.Atomik.

Οι τέσσερεις μουσικοί ενορχηστρώνουν τα κομμάτια με φαντασία, αλλά και αίσθηση οικονομίας και τα αποδίδουν με τεχνική επάρκεια ισορροπώντας μεταξύ ακρίβειας και χαλαρότητας. Απ΄ το λακωνικό “Little Punk Bird” περνούν με απόλυτη φυσικότητα στην ελεύθερη αυτοσχεδιαστική ανάπτυξη των “I did my best” και “Lend me your ears”. Απ’ το “διαταραγμένο” blues του “Insecticide (The Ballad of Don and Darleen)” στον πικρό λυρισμό των “Hopeless”, “RainyNight”, “Reptiles” και “Μoment of Glory”. Κι απ΄ την αμεσότητα των “OrdinaryBitch” και “Clear and Simple” στους στούντιο πειραματισμούς των “Bad Luck” και “Zip-Zap Yeah”.

Το rock’n’roll των Dr.Atomik, με τη βοήθεια και της άρτιας παραγωγής, αποτυπωνεται στα σαρανταπέντε περίπου λεπτά του Reptiles ολοζώντανο και δυναμικό. Άλλοτε γαλήνιο και διαυγές κι άλλοτε βρώμικο κι επιθετικό. Με τον φυσικό ήχο των ακουστικών και ηλεκτρικών οργάνων να συνδυάζεται συχνά με “σκληρά” ηλεκτρονικά κι απρόοπτους θορύβους. Μιά μουσική πραγματικά σύγχρονη που υπερβαίνει τα όρια που θέτει η αγορά γιά τον “μοντέρνο” ήχο. Οι Dr.Atomik, είναι επηρεασμένοι από ένα ευρύ φάσμα μουσικών ειδών και ρευμάτων: Απ΄ τα διάφορα παρακλάδια του rock’n’roll των τελευταίων πενήντα χρόνων και το blues, ως τη jazz και την avant-garde… Οι επιρροές αυτές εδώ εκφράζονται με ωριμότητα: Ως βιώματα, δηλαδή, κι όχι ως απόπειρες μίμησης αγαπημένων προτύπων.

Η παραγωγή και η μίξη έγιναν απ’ τον Αντώνη Λιβιεράτο. Η ηχογράφηση έγινε απ’ τον ίδιο και τον Μανώλη Αγγελάκη. Η παραγωγή ολοκληρώθηκε στο hobART phASe Studio, το “σπιτικό” στούντιο του Λιβιεράτου. Το mastering έγινε απ’ τον Γιάννη Χριστοδουλάτο στο Sweetspot. To εξώφυλλο σχεδιάστηκε απ’ τον Πάνο Κασιάρη. Η ζωγραφιά του εξωφύλλου είναι της Ελένης Πιπίνη.
Το άλμπουμ κυκλοφορεί σε δύο μορφές:
· CD (CD1001): Συσκευασία jewel box με οκτασέλιδο booklet.
· LP (LP1001): “Special Edition” 300 αριθμημένα αντίτυπα σε βινύλιο 180gr, που το καθένα τους συνοδεύεται από ένα αντίτυπο του άλμπουμ σε CD.

https://www.facebook.com/DrAtomik

Κριτικές
Dr. Atomik – Reptiles (****) Ο Αντώνης Λιβιεράτος και η παρέα του επιστρέφουν με μία ακόμη δημιουργική άσκηση με τα βασικά υλικά της ροκ μυθολογίας και της ποπ κουλτούρας. Αναμειγνύουν με θαυμαστή μαεστρία rock’n’roll, blues, country, rhythm and blues, ακόμη και jazz, φτιάχνοντας ένα κοκτέιλ που θες να ξαναπιείς. Μ. Μηλάτος ( Athens Voice)
Αν ο πρώτος δίσκος στηρίζονταν στο φασαριόζικο ποστ-γκαράζ, στον δεύτερο δίσκο ο Αντώνης Λιβιεράτος με την μπάντα του δίνει μια πιο μινιμαλιστική μπλουζ χροιά στον ήχο των Dr. Atomic. Από τη φυσαρμόνικα του «Clear and Simple» μέχρι το κοφτό αλανιάρικο μπλουζ του «Little Punk Bird», οι τέσσερις μουσικοί κομματιάζουν την κληρονομιά της αμερικανικής μουσικής παράδοσης και στήνουν τη δική τους ροκ γιορτή. Μια αλλόκοτη φιέστα όπου το ροκ εν ρολ συγκρούεται με τους αυτοσχεδιασμούς της τζαζ και τους αβανγκάρντ πειραματισμούς. Δ. Αναστασόπουλος ( Ελευθεροτυπία)
Ευχάριστες, γαλήνιες, ώριμες μελωδίες σ’ αυτή τη δεύτερη δουλειά των Dr.Atomic. Τα blues ερωτεύονται την αγγλική punk new wave σκηνή και τους παντρεύει ένας electro πειραματικός θορυβώδης παπάς. Οι ενορχηστρώσεις είναι ξεκούραστες, έξυπνες, τεχνικές, δεμένες και φωτογραφίζουν σκληρή δουλειά και πολλές ώρες προβών. Τα αγγλικά του Αντώνη Λιβιεράτου είναι (δύσκολο για έλληνες τραγουδιστές) ευτυχώς αγγλικά, σωστά και με καθαρή άρθρωση, που δίνουν μια επί πλέον, πέρα από το μουσικό τους ενδιαφέρον, γοητεία στα κομμάτια. Γ.Τσαλκίδη (Υποβρύχιο)
Οι τετραμελείς- επιτέλους, Dr Atomik είναι το απότοκον της δημιουργικής φαντασίας του Αντώνη Λιβιεράτου, μετά από τους φλούδικούς Κεφάλαιον 24, τους μετά – blues Illegal Operation, τις σόλο πορείες, τις πολλαπλές συνεργασίες και τα soundtracks.Οι Αδωνις Γουλιέλμος κιθάρα, Γιάννης Τρυφερούλης ντραμς, και Βαγγέλης Μουλουχτσής μπάσο, έχουν και αυτοί πίσω τους τα εύσημα και τα παράσημα των βαρέων ανθυγιεινών, των βετεράνων του εγχώριου rock n roll.Πρώτος τη τάξει, στη σύνθεση,τα κήμπορντς και τη φωνή, ο ιδιος ο Αντώνης Λιβιεράτος, που ισχυρίζεται πως το Reptiles είναι η καλύτερη δουλειά του ως τώρα και ότι, σε κάθε περίπτωση, αυτός έκανε το καλύτερο του.Ας τον παρακολουθήσουμε και, αφού ξετυλίξαμε το νήμα της μνήμης λίγο πριν, πάμε στα του παρόντος, καθώς ήδη, από το opening track μας ζητάει να ανοίξουμε τα αυτιά μας, καθώς έχει κάτι να μας πεί. Κι έχει να πεί πολλά, από ατ όμορφα, εξελικτικά, διαδραστικά χτισίματα – ανελίξεις του post rock, τα επαγωγικά blues, punk, avant-garde innuendos, την ποιητική για την πολιτική, την κρίση, τον Ομπάμα, τον απελθόντα Don Van Vliet, εως και ένα α λα Ian Dury “Little Punk Bird” για την πολυλατρεμένη του κόρη.Το Reptiles είναι δουλεμένο ως την τελευταίο λεπτομέρεια, μπορει να διαβαστεί ως concept, αλλα και κατά μονάς,καθώς πέρα από την προφανή συνοχή καιεξελικτική σειρά, όλο και κάποια σινγκλς ξεπηδούν αυτόνομα. Η λεπταίσθητη σταυροβελονιά των μουσικών είναι εμφανής, η μακροοικονομική συνεισφορά τους καθορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού μακριά από την laptopia λογική των μπιμπλικίων και, ναι, από την άποψη αυτή το Reptiles, είναι το καλύτερο rock’n’roll άλμπουμ του Αντώνη Λιβιεράτου, στο πλαίσιο οιασδήποτε προσωπο-κοινοπραξίας στην οποία έχει συμμετάσχει έως τώρα. 8/10

Κ. Τερζής ( Ηχος)


Scroll to Top